Onderdiagnose dysfagie
Dysfagie kan een enorme impact hebben op de patiënt en kan leiden tot ondervoeding, depressie, verminderde levenskwaliteit en verhoogd risico op mortaliteit.1 In de COVOED-studie, een COVID-19 cohort in Amsterdam UMC, had 14% van de cohort slikproblemen en 7% kauwproblemen.2 In een COVID-19 revalidatiecentrum had zelfs meer dan 90% van de populatie dysfagie.3 Kauw- en slikstoornissen worden echter niet als dusdanig door de patiënt of zorgverlener herkend. Bij meer dan 60% van de mensen met dysfagie wordt het niet gediagnosticeerd.4 Als de patiënten zelf herkennen dat het kauwen moeilijker gaat, gaan ze zelf gaandeweg hun dieet aanpassen. Ze gaan harde/taaie voeding vermijden uit angst om te verslikken en te hoesten.
Fysiotherapeut, diëtist en logopedist
De voedingstoestand van een patiënt met dysfagie kan alleen verbeterd worden door een adequate voedings- en vochtinname. Vaak is hierbij medische voeding noodzakelijk. De samenwerking van het multidisciplinaire team, inclusief de diëtist, fysiotherapeut en logopedist is hierbij cruciaal. Diëtist Gerrie Alma: ‘Wanneer beter worden een (top)sport op zich is, dan heb je dus ook een topteam nodig om je te begeleiden. De fysiotherapeut is belangrijk voor het opbouwen of behouden van de kracht van de patiënt, wat alleen effectief zal zijn bij een adequate voedings- en vochtinname. Daarnaast ondersteunt de logopedist de patiënten met dysfagie met slikoefeningen en samen met de diëtist wordt er gezorgd voor de meest veilige voedings- en vochtconsistentie en voor een adequate inname.’ ‘Het samenwerken met andere disciplines zorgt zowel voor een bredere behandelaanpak als verhoogde therapietrouw,’ vult diëtist Rebekka Beukers aan. ‘ : Behandelaren zorgen dat adviezen complementair en niet tegenstrijdig zijn. Dit is waardevol voor de patiënt en de naasten.’
IDDSI
Voor het beschrijven van aangepaste voedingsconsistenties en verdikte vloeistoffen bestaat sinds enige tijd het “International Dysphagia Diet Standardisation Initiative” (IDDSI).5 Dit is een framework met internationaal gestandaardiseerde terminologie en definities om aangepaste consistentie te beschrijven. Voor meer informatie, zie www.iddsi.org
Literatuur
-
Zuercher P, Moret CS, Dziewas R, Schefold JC. Dysphagia in the intensive care unit: epidemiology, mechanisms, and clinical management. Crit Care. 2019;23(1):103.
-
Wierdsma NJ, Kruizenga HM, Konings LA, Krebbers D, Jorissen JR, Joosten MI, van Aken LH, Tan FM, van Bodegraven AA, Soeters MR, Weijs PJ. Poor nutritional status, risk of sarcopenia and nutrition related complaints are prevalent in COVID-19 patients during and after hospital admission. Clin Nutr ESPEN. 2021 Jun;43:369-376.
-
Brugliera L, Spina A, Castellazzi P, et al. Nutritional management of COVID-19 patients in a rehabilitation unit. Eur J Clin Nutr 2020; 74:860–863
-
Peñalva-Arigita A, Prats R, Lecha M, Sansano A, Vila L. Prevalence of dysphagia in a regional hospital setting: Acute care hospital and a geriatric sociosanitary care hospital: A cross-sectional study. Clin Nutr ESPEN. 2019 Oct;33:86-90.
-
The IDDSI Framework and Descriptors are licensed under the CreativeCommons Attribution-Sharealike 4.0 International License