Sinds mei 2006 werkt Tony Harbers bij de afdeling Regulatory Affairs en Quality Assurance bij Nestlé Nederland, laatstelijk als senior regulatory affairs specialist. In die tijd werd hij ook lid van de werkgroep Kindervoeding van de VNFKD. ‘Ik was samen met een collega lid. Bij Nestlé hebben we de gewoonte om taken te verdelen en af en toe te veranderen van werkzaamheden en taken om scherp te blijven en niet altijd hetzelfde te doen. Soms was mijn collega dus meer betrokken bij de werkgroep, op andere momenten was ik dat. Sinds 1 juni van dit jaar ben ik voorzitter. Het mooie daaraan vind ik dat ik hierdoor gedwongen word om nog beter beslagen ten ijs te komen bij vergaderingen. Ik moet het goed voorbereiden, een mening vormen.’ De vergaderingen van de werkgroep Kindervoeding worden bezocht door zo’n 15 leden. ‘We komen 3 tot 4 keer per jaar bij elkaar maar vergaderen daarnaast ook ad hoc.’
Harbers is dan wel voorzitter van de werkgroep Kindervoeding, hij is ook lid van de werkgroep Wetgeving. Hij licht toe: ‘Vanwege mijn achtergrond als regulatory affairs specialist sluit ook de werkgroep Wetgeving goed aan bij mij. De werkgroepen Kindervoeding en Wetgeving zijn ook echt met elkaar verweven want het snijvlak is groot. Er komt veel op ons af op het gebied van wetgeving en dat heeft alles te maken met de categorie van ons product. We liggen als producenten van kindervoeding onder een vergrootglas omdat we producten maken voor een gevoelige doelgroep, namelijk kinderen van 0 tot 3 jaar. Deze kinderen zijn, als ze geen borstvoeding krijgen, afhankelijk van de flesvoeding die beschikbaar is op de markt. En die moet zo goed mogelijk zijn, want het kindje moet immers in staat zijn om te leven, te groeien en zich te ontwikkelen.’ Harbers verduidelijkt hoe de voeding voor baby’s en peuters (0 tot 3 jaar) onder te verdelen is: ‘De zuigelingenvoeding voor baby’s van 0 tot 12 maanden, bestaat uit volledige zuigelingenvoeding (0 tot 6 maanden, red.) en opvolgzuigelingenvoeding voor baby’s van 6 tot 12 maanden. Vervolgens is er peutermelk voor kinderen van 12 tot 36 maanden beschikbaar. En dan is er nog de groep babyvoeding voor baby’s van 4 à 6 maanden tot 3 jaar. Deze voedingsgroep is onder te verdelen in bewerkte levensmiddelen op basis van granen en in kant-en-klare maaltijden, fruithapjes, enzovoorts. Onze werkgroep is er dus voor producenten van zuigelingenvoeding en producenten van babyvoeding.’
Om extra duidelijkheid te scheppen in de soms complexe regelgeving rondom informatie en reclame, hebben de werkgroepen Kindervoeding en Wetgeving van de VNFKD samen met de Keuringsraad in 2016 een Gedragscode reclame zuigelingenvoeding ontwikkeld. Deze Gedragscode verduidelijkt de wettelijke voorschriften voor reclame en informatievoorziening over flesvoeding en vult deze in sommige gevallen aan. Zo gaat de Gedragscode in op het onderscheid tussen reclame en informatievoorziening. Harbers: ‘Ieder zichzelf respecterende producent van zuigelingenvoeding moet zich aan die gedragscode houden. Daarna hebben we gewerkt aan de Reclamecode Zuigelingenvoeding, die uiteindelijk als bijzondere reclamecode bij de SRC – Stichting Reclamecode – is ondergebracht. Deze reclamecode verschilt van de gedragscode omdat de bewoording en opzet van de reclamecode zodanig is dat het past in het grote geheel van de Nederlandse Reclame Code en zijn bijzondere reclamecodes.’
De werkgroep Kindervoeding heeft twee belangrijke doelstellingen. Harbers: ‘Allereerst het beschermen van de “bijzondere status” van FSG-producten, om zo oneigenlijke concurrentie te voorkomen.’ FSG staat voor Food for Specific Groups. Harbers geeft als voorbeeld dat op het etiket van zuigelingenvoeding tot 6 maanden, op de presentatie en in reclames volgens de reclamecode en de gedragscode geen afbeelding te zien mag zijn van een zuigeling. Ook mag er geen tekst of afbeelding getoond worden die het gebruik van zuigelingenvoeding zou kunnen idealiseren. ‘Borstvoeding is immers de gouden standaard. Als de werkgroep redenen heeft om te twijfelen aan een claim of een afbeelding op een product gaan we praten met de producent en vragen we wijzigingen aan te brengen. Als hier niets mee gedaan wordt door de producent, dan kunnen we een klacht indienen bij de NVWA en geven we aan dat we denken dat een producent een overtreding begaat. De werkgroep kindervoeding werkt hierin nauw samen met de werkgroep wetgeving.’ Een andere doelstelling die de werkgroep heeft is het waarborgen van de mogelijkheid optimale voorlichting te geven over kindervoeding binnen de wettelijke beperkingen. Zowel aan zorgprofessionals als aan consumenten. ‘In dit verband overleggen we bijvoorbeeld met de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, met het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en met het RIVM.’
Harbers is sowieso een voorstander van overleggen en elkaar zien: ‘Recent hebben enkele afgevaardigden van onze werkgroep bijvoorbeeld nog Voedingscentrum Nederland bezocht. We spraken onder andere over Nutri-Score en peutermelk. Het Voedingscentrum heeft daar een mening over en je kunt je voorstellen dat er discussie kan ontstaan. Algemeen geldt wat mij betreft: elkaar zien, elkaar kennen, vormt een basis om een gesprek goed voort te kunnen zetten. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, als je maar praat, met elkaar van gedachten wisselt en elkaars standpunt leert begrijpen.’
